κοίτα σύμπτωση και εγώ χτες βράδυ πήγα για ύπνο με τη σκέψη πώς έγινε και επένδυσα σε αυτά, πώς κάποτε μου φαίνονταν ρομαντικά και ηρωικά, τώρα μου φαίνονται ή κωμικά μελό ή αβάσταχτα μίζερα.
χιούμορ, το μέγιστο όπλο και το πιο δυνατό αναλγητικό. η σειρά με καλύπτει. όσο μεγαλώνει η συνειδητότητα και αυξάνουν οι εμπειρίες, τόσο πιο επίπονο το ταξίδι..
5 σχόλια:
η ζωή, αυτή η απρόβλεπτη...
κι όμως, αν και συμφωνώ, διαδωνώ με τη σειρά... σε καθέναν και διαφορετικά, αλλού με επαναλήψεις φάσεων ή και παραλείψεις...
και όμως, είναι η ζωή
zoe, ναι... παίζει όντως η σειρά των πραγμάτων... Κι όταν παίζει, είναι απλά μάλλον ακόμα χειρότερα. Αυτή τουλάχιστον είναι η φυσική ροή τους.
κοίτα σύμπτωση
και εγώ χτες βράδυ πήγα για ύπνο με τη σκέψη πώς έγινε και επένδυσα σε αυτά, πώς κάποτε μου φαίνονταν ρομαντικά και ηρωικά, τώρα μου φαίνονται ή κωμικά μελό ή αβάσταχτα μίζερα.
χιούμορ, το μέγιστο όπλο και το πιο δυνατό αναλγητικό.
η σειρά με καλύπτει. όσο μεγαλώνει η συνειδητότητα και αυξάνουν οι εμπειρίες, τόσο πιο επίπονο το ταξίδι..
lili, στην ουσία παίζουμε με τα χαρτιά που μας πέφτουν. Και όλο νομίζουμε, πως τα διαλέγουμε...
dawk, όποιος παίρνει τη ζωή και τον εαυτό του στα σοβαρά, την γάμησε.
Δημοσίευση σχολίου