Έδεσα έναν γκόμενο με τη σκέψη απ’ όλες τις πάντες,
χέρια-πόδια, μην μπω σε περαιτέρω λεπτομέρειες,
τον στερέωσα καλά να μην πέφτει,
χέρια-πόδια, μην μπω σε περαιτέρω λεπτομέρειες,
τον στερέωσα καλά να μην πέφτει,
κι έγινε κατ’ αρχήν στέρεος.
Με τον καιρό
Με τον καιρό
κι επειδή ήταν τρομερός τύπος,
έγινε το στερεότυπό μου.
Είναι το δικό μου στερεότυπο,
το θαυμάζω και το υπερασπίζομαι μέχρι θανάτου.
Το μόνο,
πως κάθε τόσο πρέπει να πηγαίνω και να τον ξαναστερεώνω,
γιατί χαλαρώνει η δέσμια σκέψη μου… γμτ!!
Τότε μπερδεύομαι…
έγινε το στερεότυπό μου.
Είναι το δικό μου στερεότυπο,
το θαυμάζω και το υπερασπίζομαι μέχρι θανάτου.
Το μόνο,
πως κάθε τόσο πρέπει να πηγαίνω και να τον ξαναστερεώνω,
γιατί χαλαρώνει η δέσμια σκέψη μου… γμτ!!
Τότε μπερδεύομαι…
...
2 σχόλια:
Πολύ ωραία ιδέα αυτό το ποστ...
Thanks, φιλενάδα...
Δημοσίευση σχολίου