Σαλπαρισμένο πλοίο, φευγάτοτο παρακολουθώ
να σκίζει αθόρυβα τα μαύρα, τα βαθιά νερά,
να γίνεται μικρή, άσπρη κουκίδα
στον μακρινό ορίζοντα·
να χάνεται απ’ τη ματιά μου…
Κι εγώ στο λιμάνι,
χωρίς να έχω προλάβει
να πω ούτ’ ένα αντίο·
ούτε να του εξομολογηθώ
πως το σκαρί του ήταν για μένανε
ο μυστικός μου κήπος.
Πως τα πιο γλυκά μου όνειρα
τα χάραξα στα κατάρτια του,
πως όλους τους φόβους, τα σκοτάδια μου
τα έκρυψα στα αμπάρια του,
πως εκείνα τα λευκά, περήφανα ιστία του
έχουν ποτίσει απ’ την αγάπη μου
κι από τα δάκρυά μου.
Ποτέ του δεν κατάλαβε,
ούτε ποτέ θα καταλάβει·
γιατί είναι πλοίο… πλοίο φευγάτο…
που κουβαλάει κόσμο πολύ
μα όλους τους αδειάζει στα λιμάνια.
Κι εκείνο σαλπάρει απ’ την αρχή
για άλλα ταξίδια, για τόπους νέους…
Τα πλοία δεν αγαπάνε·
μοναχά ταξιδεύουν…
...
8 σχόλια:
Άθελα μου το παρομοιάζω με άνθρωπο και όσα νομίζω πως σου συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό.
Ο προορισμός του πλοίου το λιμάνι αλλά το δικό σου με άμεση αναχώρηση....
pussy, δεν κατάλαβα τι είπες... :)
Αυτό το πλοίο για το οποίο λες εγώ το μεταφράζω σε άνθρωπο(άνδρα), αυτό εννοώ.
pussy, αυτό το κατάλαβα... Τη 2η φράση δεν κατάλαβα.
ότι ενώ ο προορισμός του πλοίου (άνδρα) είναι το λιμάνι το δικό σου πλοίο (άνδρας) έτσι που εδώ το περιγράφεις αναχωρεί από παντού,
Ε πιο λιανά δεν μπορώ να το πω.
pussy, έτσι δεν κάνουν τα πλοία; Σκοπός της ύπαρξής τους είναι να ταξιδεύουν. Μόνο τα παροπλισμένα πλοία μένουν για πάντα σ' ένα λιμάνι. Και τότε σαπίζουν...
(Αν ζαλίζεσαι στα πλοία, διαλέγεις βίλα στο Ψυχικό με κήπο ολοφάνερο και κάνεις εσύ τη φρεγάτα στους γείτονες)
Όσο για τη "μεταφορά"... Το πιο ευχάριστο και το πιο γόνιμο, που μπορώ να σκεφτώ, άμα σ' αρέσουνε εντέλει τα πλοία, είναι να ταξιδεύεις πάνω τους... Μούτσος ή καπετάνιος... (άρχισαν ήδη τα προβλήματα και οι φιλοδοξίες... Το ταξίδι πάντως παραμένει όμορφο... αν δεν ζαλίζεσαι... επιμένω...)
Στα πλοία όταν έχει θάλασσα ζαλίζομαι όπως εξάλλου και στις στροφές με το αυτοκίνητο. Τα ταξίδια όμως μου αρέσουν πολύ με οποιοδήποτε μέσο για αυτό όταν μπορώ δε χάνω ευκαιρία. Πολύ συχνά δε τα οργανώνω εγώ.
Βίλα στο Ψυχικό δε διαθέτω, σπίτι στη Φιλοθέη όμως ναι. Τη φρεγάτα δεν την κάνω δεν είναι του τύπου μου.
Και μούτσος και καπετάνιος μπορώ να κάνω. Κάθε θέση έχει κάτι να σου δώσει. Και είμαι εύκολος άνθρωπος. Ο πατέρας μου με έμαθε να μπορώ να κάνω με όλων των ειδών των ανθρώπων κια αυτό νομίζω είναι η αρχοντιά.
Στη ζωή όμως θες και ένα λιμάνι!
(sorry το πήρα λίγο προσωπικά το σχόλιό σου)
pussy, ήταν προσωπικό... Αλλά όχι για σένα. :)
Ναι, όλοι το θέλουμε το λιμάνι μας. Κακά τα ψέματα.
Φιλιά.
Δημοσίευση σχολίου