Θα ήθελα με κάποιο μολύβι ακριβό
ένα χαμόγελο στα χείλη σου να ζωγραφίσω,
στα μάτια σου να στάξω ελάχιστο λευκό
να σπινθηρίσει το παιδί που κρύβεται από πίσω.
Με μία γομολάστιχα θα ήθελα να σβήσω
από το μέτωπό τις ζάρες που χάραξε η ζωή σου,
σα σκόνη τις πίκρες τις παλιές ολούθε να φυσήξω
για να λουστεί μέσα στο φως αυτούσια η μορφή σου.
Μα όμως ξέρεις, αγάπη μου,
τι θά ‘θελα να προσθέσω;
Ένα μου αιώνιο, άλικο φιλί
στο στόμα σου ν’ αποθέσω…
...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου