Οι στιγμές σου αφηρημένα βλέμματα, περαστικά, τυχαία…
Παίρνουν τα πράγματα το χρώμα των ματιών σου…
Σαν όμως η ύπαρξη πάψει προς ώρας να χαζεύει,
σαν η ψυχή αφουγκράζεται κι ο χρόνος αιωρείται…
…τότε και μόνον τότε αισθάνεσαι,
πως ζεις αληθινά…
...
...
4 σχόλια:
Και sequel;!
:)))
Ο δρόμος του Ζεν;
Υπάρχει τέτοιος δρόμος μέσα στην ελληνική επικράτεια;
Μάλλον κάτι τέτοιο θα έλεγα...
merhaba
komşu.
Νομίζω πως το έχω νιώσει μία ή δύο φορές...
reactor69, όλα υπάρχουν παντού.
mustafa, όπως τα λες...
sofi-k, ναι... συμβαίνει...
Δημοσίευση σχολίου