Παρασκευή, Αυγούστου 31, 2007

Αδιέξοδο


Μην μ’ αγαπάς. Με κουράζει η αγάπη.

Κι αν δεν στο πω ποτέ;
Τη νοιώθω.

Κι αν φύγω μακριά;
Θα υπάρχει.

Κι αν πάψω να υπάρχω εγώ;
Θα θυμάμαι.

Να σκοτώσω την αγάπη;
Θα την αναπολώ.

Τι θέλεις να γίνει;
Θέλω να ψάχνω την αγάπη.

Να σου την κρύψω;
Είναι αδιέξοδο, μωρό μου. Τώρα πια ξέρω…

Και τι να κάνω;
Θα συνεχίσεις εσύ να μ’ αγαπάς κι εγώ να ψάχνω την αγάπη.

Μα αφού τη βρήκες!

Δεν με καταλαβαίνεις…
Δεν σε καταλαβαίνω…

Μωρό μου, βαριέμαι…
Κι εγώ στεναχωριέμαι…

Δεν θέλω να στεναχωριέσαι…
Και πώς να μην στεναχωριέμαι;


Αγάπη μου;


Αγάπη μου; Αγάπη μου; Αγάπη μου;
...

4 σχόλια:

3 parties a day είπε...

Αυτός ο μπλε... θέλει κανα δυο σφαλιάρες για να στρώσει, ε; :)

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

3 pad, :)
Υπάρχουν πολλοί μπλε... και πολλοί ροζ... Είναι κι οι δύο εξίσου αξιολύπητοι... Ο μπλε, γιατί είναι ανίκανος να ανταποδώσει οτιδήποτε, ο ροζ, γιατί δεν έχει τη δύναμη να φεύγει, μόλις καταλαβαίνει, πως δεν υπάρχει αμοιβαιότητα.

Ευτυχία είπε...

υπεκφυγές.
δυστυχώς.

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

monaliza, χρησιμοποίησες την πιο ακριβή (ή φθηνή;) λέξη!!
ΥΠ-ΕΚ-ΦΥ-ΓΕΣ!