Γυναικείοι τσαμπουκάδες

Μια φορά ήμουν σ’ ένα club στην Πάρο.
Πασίγνωστο, αλλά πριν γίνει αυτό, που είναι τώρα.
Τότε ήταν πιο μαζεμένο, πιο οικογενειακό.

Έβαζα λοιπόν την τσάντα μου κάτω απ' το μπαρ.
Είχε απ’ τη μια πλευρά μία είσοδο, που έσκυβες για να περάσεις,
και την άφηνα εκεί, να μπορώ να την πιάνω εύκολα.

Σκύβω λοιπόν κάποια στιγμή κι είναι ένας μεθυσμένος από πάνω μου και
ξερνάει πάνω στο κεφάλι μου!

Ώρε και τι έγινε!
Μες στο λιώμα μου, θεώρησα, πως τό ‘κανε επίτηδες.
Κι άρχισα να τον βαράω.

Όμως –ευγενική γαρ- του φώναζα κιόλας:
«Βγάλ’ τα γυαλιά, ρε! Η μαμά μου μού ‘χει πει να μην βαράω γυαλάκηδες»!
Μιλάμε για πολύ ευγενική (παρεμπιπτόντως, εγώ είχα 8,5 βαθμούς μυωπία, αλλά δεν φαινόταν, γιατί φορούσα φακούς).

Ε, μετά βρώμαγα του θανατά. Πήγα στην τουαλέτα, έβαλα το κεφάλι μου κάτω απ’ τη βρύση για ώρα, αλλά δε…

Ο τύπος την έκανε. Ήταν και ντροπαλός ο καημένος.
Προφανώς δεν ήξερε από πιώμα… Και λιώμα…