Σάββατο, Ιουλίου 21, 2007

Ιούλιος

Την πήρε στην αγκαλιά του και τη φίλησε με πάθος,
μα φευγαλέα,
σα να το μετάνιωνε τη στιγμή που το έκανε.

Μετά έστρεψε την πλάτη και χάθηκε μέσα στο πλήθος,
που σπρωχνόταν για ένα ζευγάρι παπούτσια.
...
Κάποιο μουλάδικο τραγούδι του δρόμου
σιγόνταρε μία αγάπη
που ήταν φτιαγμένη ν’ αρχίσει και να τελειώσει
μέσα σε μία μόνο στιγμή…
...

5 σχόλια:

Dawkinson είπε...

kapws etsi teleiwnoun oi megales agapes.
'not with a bang,
but a whimper..'

3 parties a day είπε...

Μας έκανες την καρδιά περιβόλι...

mary είπε...

ποιος ξέρει που θα οδηγήσει η σπίθα της στιγμής.. το σύμπαν είναι ανοικτό..

καλή κυριακή :)

Mr.Di είπε...

Γι' αυτό στην αγάπη μη βγάζεις ποτέ τα παπούτσια σου.

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

dawk, ναι... κι αφήνεις μαναχά το βλέμμα να τις ακολουθεί, καθώς απομακρύνονται...

3 pad, όλα μες στο παιχνίδι είναι...

mary, ανοιγοκλείνει!

mr. di, εγώ θα τα βγάζω!... Σιγά μην ξαπλώνω και στο κρεβάτι με τα παπούτσια!