Πάλι ερήμην...

Πιο άσχημο κι από το ν’ αγαπάς ερήμην
είναι να πάψεις ν’ αγαπάς ερήμην.

Να μην ενδιαφέρεται ο άλλος
ούτε καν γι’ αυτήν σου την αλλαγή.

Ίσως η αγάπη είναι υπερτιμημένη.
Και για πολλούς περιττή ή και φορτική.

Ή απλώς αδιανόητη…
Συναισθηματικά μη αποδεκτή.

Ίσως κάποιοι να νοιώθουν, πως δεν την αξίζουν·
ίσως κάποιοι να μην την αξίζουν κιόλας.

Αλλά η αγάπη δεν πάει έτσι.
Χαρίζεται πάντα ερήμην.

Κι αποχωρεί ερήμην...

Υ.Γ.
Για να μην παρεξηγούμαι:
Αγάπη για μένα είναι μόνο η ενεργητική αγάπη.

Αγάπη είναι το ενεργό ενδιαφέρον, οι πράξεις κι ο χρόνος σου.

Δεν είναι τα "Σ' αγαπώ, μ' αγαπάς".

Μπορεί το συναίσθημα να μην τελειώσει ποτέ. Οι πράξεις τελειώνουν. Ή δεν αρχίζουν ποτέ. Γι' αυτήν την αγάπη μιλάω.
...