Δευτέρα, Αυγούστου 06, 2007

Ζεν 2


Οι στιγμές σου αφηρημένα βλέμματα, περαστικά, τυχαία…
Παίρνουν τα πράγματα το χρώμα των ματιών σου…

Σαν όμως η ύπαρξη πάψει προς ώρας να χαζεύει,
σαν η ψυχή αφουγκράζεται κι ο χρόνος αιωρείται…

…τότε και μόνον τότε αισθάνεσαι,
πως ζεις αληθινά…
...

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Και sequel;!

:)))

Ο δρόμος του Ζεν;

Υπάρχει τέτοιος δρόμος μέσα στην ελληνική επικράτεια;
Μάλλον κάτι τέτοιο θα έλεγα...

Mustafa Şenalp είπε...

merhaba
komşu.

cindaki είπε...

Νομίζω πως το έχω νιώσει μία ή δύο φορές...

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

reactor69, όλα υπάρχουν παντού.

mustafa, όπως τα λες...

sofi-k, ναι... συμβαίνει...